Dag 9: Onderweg naar Como

Vandaag stond de rit naar Como op de planning, onze langste rit tot nu toe. De meeste spullen hadden we gisteravond al in de auto gelegd, dus vanochtend konden we op tijd de auto in. 
De reis naar Italië zou ongeveer 7 uur duren (zonder pauze). Het langste stuk van de route liep door Oostenrijk, waarna we via Liechtenstein naar Zwitserland zouden rijden. Liechtenstein had echter weinig zin in buitenlanders, de grensovergang was afgesloten (wat nergens aangegeven was) en er was in geen velden of wegen een omleiding te bekennen. We keerden daarom om bij de grensovergang en parkeerden de auto een stukje verderop om een nieuwe route te plannen. De twee auto’s die achter ons reden hadden hetzelfde plan. Al snel kwamen de bestuursters van de twee auto’s naar ons toe, een van hen kende een andere route naar Zwitserland. Vervolgens zijn wij en de bestuurster van de andere auto achter deze vrouw aangereden. We hebben een hele tijd gezellig achter elkaar aangereden (zie foto), waarna wij ze toch maar besloten in te halen, maar natuurlijk niet zonder nog even te zwaaien. Zo veranderde onze irritatie over Liechtenstein in een gezellige interactie met twee andere lotgenoten.

Luca had het eerste deel van de rit gereden waarna Kristy het even overnam. Al snel daarna bleek dat de brede snelwegen werden vervangen door smallere bergpaden  met veel tunnels, hellingen en haarspeldbochten. Helaas reed het verkeer ook niet altijd lekker door, waardoor Kristy’s rijkunsten nog eens extra op de proef gesteld werden. Het was eerst toch even schrikken, aangezien we dit soort wegen nog niet tegen waren gekomen, maar al snel waren we alleen nog maar aan het genieten van het uitzicht. 

Net voordat we Italië binnenreden hebben we nog even omgewisseld, zodat Luca door de Italiaanse gekte kon rijden (ook een goeie test van je rijvaardigheid). Het rijden door Italië is ons wel goed bevallen. Onder het mom ‘het is Italië, hier kan dat gewoon’ zijn we ietsjes losser omgegaan met bepaalde verkeersregels, net zoals de locals. Het laatste deel van de rit hebben we dan ook vooral heel veel gelachen om de bizarre capriolen van de Italianen. 
Aangekomen bij de airbnb werden we enthousiast ontvangen door onze lieve host Ebe. Na een zeer uitgebreid verhaal met onmisbare activiteiten en goeie tips was het tijd onze bagage te gaan halen. We stonden op 5 minuten loopafstand geparkeerd en dus leek het ons wel handig om alle bagage in een keer mee te nemen. Dit viel toch een beetje tegen, maar na een pauze of 5 en een minuut of 20 kwamen we dan eindelijk met onze 8 tassen aan bij het appartement. Hierna hadden we echt geen zin meer om te koken of uit eten te gaan, dus hebben we twee pizza’s afgehaald om die op ons balkon op te eten.

Voor de komende 3 dagen in Como is een maximumtemperatuur van minstens 30°C voorspeld, iets waar we na onze week in Saalbach nog niet helemaal aan gewend zijn. Onze plannen voor morgen zijn nog niet duidelijk, wat het is geworden lezen jullie morgen vanzelf meer over.